Gdy zacznę zastanawiać się Nad Twą potęgą, Boże, Lub też rozważać mądrość tę, Co wszystkim rządzić może, Zdumienia pełen nie wiem sam, Jak czcić Cię, jak Cię sławić mam, O Boże, Ojcze, Panie!
2
Gdziekolwiek zwrócę oko swe, Nie widzę cudów końca. Przyroda cała kąpie się Codziennie w blaskach słońca; Tyś nasiał gwiazd na niebios tle! To wszystko chwałę Tobie śle I wielbi wszechmoc Twoją.
3
Kto wiatrem chłodzi dzienny skwar, śle deszcz i krople rosy, Skąd jest ta łaska, skąd ten dar, Że ziemia rodzi kłosy? To, Panie, Ty w mądrości Swej Tak błogosławisz ziemi tej Prawicą Swoją hojną.
4
Więc, duszo moja, Boga czcij, Sław Jego imię wszędzie. Dziękczynny hołd Mu w niebo ślij, Bóg wielki był i będzie! Niech wszystkie światy wielbią Go, W Nim ufność pokładają swą I służą Mu na wieki!
OK
Terima kasih untuk bantuannya. Link sudah kami terima. Kami akan memprosesnya terlebih dahulu.
