SPSS 669 Smutna pora (Es)
Versi Version 1
1
Znów nadeszła smutna pora, Wiele liści spada z drzew; W lasach cisza jest grobowa, Umilkł ptasząt dźwięczny śpiew. Gdzie to wszystkie się podziały? Śpiewy ich cieszyły nas, Chłody zimy je wygnały, Opustoszał piękny las.
2
Uleciały z lasów; gajów Roje ptasząt, znikł ich głos; Hen gdzieś w dal, do ciepłych krajów, By tam dzielić wiosny los. Tak przeminie wiosna twoja I jesieni przyjdą dni; Lecz kto w Panu ma ostoję, Wieczna już w nim wiosna lśni!

OK