Znam przeczysty i wspaniały Szczęśliwości wieczny zdrój. On omywa grzechu plamy; Chcesz go poznać, bracie mój? On z Bożego tronu spływa, Zwilża niebo i ten świat; Kto tej rosy się pozbywa, Więdnie tak, jak każdy kwiat. Zdrojem tym jest Słowo Boże, Jego prawda, łaska, moc, Ono serce me odradza I rozprasza grzechu noc!

Znam zwierciadło lśniące jasno, świeci się ze złotych ram. W nim oglądam duszę własną, Boga mego widzę tam. Widzę w nim me wszystkie winy I Jezusa łaski znak, Jak to On dla mej przyczyny Na Golgocie cierpiał tak. Nie ma to jak Boże Słowo, W nim jest prawdy wieczny zdrój! Komu ono w drodze świeci, Ten ma błogi żywot swój!

Znam Bożego ja zwiastuna, Widzi chatkę, pałac, tron; Znam dobrego opiekuna, Duszy mej pilnuje on. On radośnie nam ogłasza: „Oblubieniec zbliża się!” Do Jezusa grzesznych sprasza, światło prawdy wszystkim śle! Znam cię łaski Bożej Słowo, Dobrze głos rozróżniam twój; Ty mnie wzywasz wciąż na nowo I odkrywasz prawdy zdrój!